W pół drogi do grobu - Jeaniene Frost

Tytuł oryginału: Halfway to the Grave

Seria/cykl wydawniczy: Nocna Łowczyni tom 1

Wydawnictwo: MAG

Data wydania:wrzesień 2011

„- Winston Gallagher! - zawołała głośno, dodatkowo stukając w zimny nagrobek. - Wyłaź.”

 Catherine Crawfield to dwudziestodwuletnia kobieta, o której życiu nie można powiedzieć, że jest do końca normalne. Jej matkę zgwałcił wampir, w wyniku czego została poczęta ona. Dlatego też jest pół-człowiekiem, pół-wampirem. Teraz, dokonując zemsty, poluje na nie i je zabija. Wszystko przebiega bez zakłóceń, do czasu, gdy na swojej drodze spotyka Bonesa. Jej życie od chwili, w której ją schwytał, zmienia się diametralnie - zostaje zmuszona do współpracy, która polega na trenowaniu, aż dorówna mu umiejętnościami walki. Dziwi ją jedynie fakt, że nie zabił jej od razu - ale jak się okazuje miał ku temu powód.

Sięgając po tę książkę, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Wcześniej, w Internecie pojawiało się wiele recenzji, w których raczej książka ta oceniana była wysoko. Również cytaty, które czytałam, wywołały u mnie niemałą ciekawość. Mogłam jedynie przypuszczać, że historia porwie mnie już po kilku stronach, albo zniechęci i jej nie przeczytam. Okazało się, że to (na szczęście!) ta pierwsza opcja.

Historia przedstawiona jest z punktu widzenia Cat, dzięki czemu mamy możliwość poznać jej myśli, uczucia do innych i zdanie na temat otaczającego ją świata. To właśnie ona wprowadzi nas w realia wampirów i zabójstw, a później dołącza do niej Bones. Kiedy ten zabójczo przystojny facet wkracza w życie bohaterki, sprawy przybierają dużo szybszy obrót, a czytelnik nie może oderwać się od lektury. Jeaniene Frost stworzyła niezwykle ciekawą powieść z nietuzinkowymi bohaterami, którzy mogą nas rozśmieszyć do łez, albo przerazić na śmierć. Co wybieracie?

Catherine Crawfield wydawała mi się na początku najfajniejszą postacią kobiecą, z jaką kiedykolwiek się spotkałam. Nie lgnęła do wampirów jak każda inna, a je zabijała. Rzucała mięsem jak popadnie i robiła co jej się podobało. Była wredna dla Bonesa i nie miała przyjaciół. Jednak później Cat zaczęła mnie denerwować swą walecznością i tym, jaka to z niej odważna kobieta - na każdym kroku chciała każdemu dowalić, a najlepiej zabić. Bones z kolei, zaskoczył mnie i to bardzo pozytywnie. Nie uległ naszej ,,tygrysicy'', non stop karał ją za niezrobienie czegoś dobrze, a później pokazał na czym tak naprawdę mu zależy i nie jest taki, jak większość wampirów. Autorka przedstawiła tę parę w oryginalny sposób, ponieważ role troszkę się tutaj pozmieniały.

W pół drogi do grobu to niezwykła, błyskotliwa i wciągająca powieść, przedstawiająca całkiem inny świat niż ten, który znamy. Historia zaskakuje na każdym kroku, często nie można uwierzyć w to, co przed chwilą się przeczytało i non stop chce się więcej i więcej. Autorka nie daje czytelnikom nawet chwili wytchnienia. Książkę będę wspominać z ogromnym uśmiechem na twarzy, a tymczasem czas zacząć szukać II tomu - Jedną nogą w grobie. Mogę tylko się domyślać, że Cat jest w niezłych tarapatach. Polecam!

Ulubiony cytat z książki:

 „- Chcę, żebyś mi coś obiecała. Obiecaj mi, że nie zaczniesz znów uciekać. - Uciekać? – Dlaczego miałabym to zrobić? Nie spałam ostatnio zbyt dużo i zdecydowanie nie miałam ochoty na bieganie. Wtedy do mnie dotarło, co miał na myśli. Po dotarciu do domu zaczęłabym wypierać się związku z nim, wiedziałam o tym. On musiał również zdawać sobie z tego sprawę. Teraz jednak jedyna twarz jaką miałam przed oczami była jego. - Nie, jestem zbyt zmęczona by biec, a ty jesteś za szybki. Tylko byś mnie złapał. - Właśnie, słonko. – Jego głos był miękki, lecz wibrujący. – Ucieknij ode mnie, a będę cię gonił. I znajdę cię.”
Moja ocena 5+/6, 9,5/10
Trailer: